*"बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"*
प्रथम खंड- "बोधिसत्त्व हे बुद्ध कसे झाले"
*********************
भाग पहिला- जन्मापासून परिव्रज्येपर्यंत
🌷 21. गौतमाचे शोकाकुल कुटुंब (ii) 🌷
(The Family in Mourning)
***********************
12) हा असा ह्रदयद्रावक शोक ऐकून तेथील स्त्रिया एकमेकींच्या गळ्यात गळा घालून, आपल्या डोळ्यांतून अश्रूधारा गाळीत होत्या.
13) नंतर यशोधरेने आपण सिद्धार्थाला जाण्यास संमती दिली आहे हे विसरुन जाऊन अतिशय दुःखी अवस्थेत धरणीवर अंग टाकून दिले.
14) "मी त्यांची धर्मपत्नी(lawful wife) असताना ते मला कसे सोडून गेले? त्यांनी मला विधवा करुन मागे ठेवले. त्यांनी आपल्या धर्मपत्नीला आपल्या नव्या जीवनक्रमाची भागीदारीन करावयास पाहिजे होते"
15) "मला स्वर्गप्राप्तीची अपेक्षा नाही. माझी एकच इच्छा की, माझ्या प्रिय पतीने मला या किंवा दुसऱ्या जगात एकटीला मागे ठेवून जाऊ नये."
16) "विशाल डोळे व प्रसन्न हास्य असलेल्या माझ्या पतीच्या मुखाकडे पाहावयास मी जरी अपात्र असले तरी या बिचाऱ्या राहुलने आपल्या पित्याच्या मांडीवर कधीही खेळू नये काय?"
17) "त्या सुज्ञ पुरुष नायकाचे अंतःकरण किती निष्ठूर! त्याच्या सुकोमल सौंदर्याप्रमाणे ते भासत असले तरी किती निर्दय व क्रूर. शत्रुलाही मोहित करील अशा बोबड्या बोलाच्या ह्या बालकाला आपण होऊन कोण सोडून जाईल?"
18) "माझे ह्रदय खरोखर मोठे कठोर आहे. होय, अगदी दगडाचे किवा लोखंडाचे बनलेले असावे. कारण त्या ह्रदयाचा नाथ सुखोपभोग घेण्यास समर्थ असताना व एखाद्या पोरक्यासारखे आपले सर्व राजवैभव सोडून देऊन अरण्यात गेला असतानाही त्या ह्रदयाला तडा गेला नाही. पण मी काय करु? आता मला हे दुःख सहनच होत नाही"
19) अशा तर्हेने दुःखभराने थकलेली यशोधरा एकसारखी आक्रंदत होती. स्वभावतः जरी ती संयमशील होती तरी तिच्या या दुःखद स्थितीत तिच्या मर्यादेचा बांध फुटला होता.
20) अशा तर्हेने दुःखाने दिड्मूढ होऊन मोठमोठ्याने आंक्रदत जमिनीवर पडलेल्या यशोधरेला पाहून सर्व स्त्रिया मोठ्याने ओरडल्या आणि मोठाल्या कमळांवर पावसाच्या सरींचा मारा व्हावा तशा अश्रू़ंच्या नद्या त्यांच्या डोळ्यांतून चेहऱ्यांवर वाहू लागल्या.
21) छन्न आणि कंठक परत आले हे माहित झाल्यावर, आपल्या मुलाचा दृढनिश्चय समजताच दुःखी होऊन राजा शुद्धोदन धरणीवर पडला.
22) दुःखविव्हळ झालेल्या शुद्धोदनाला सेवकांनी सावरुन धरले. तेवढ्यात त्याने अश्रूंनी डबडबलेल्या डोळ्यांनी त्या घोड्याकडे पाहिले आणि जमिनीवर अंग टाकून विव्हळून तो रडू लागला.
23) त्यानंतर शुद्धोदन उठला आणि मंदिरात गेला. त्याने तेथे प्रार्थना केली आणि विधी-अर्चा करुन आपला मुलगा सुरक्षित परत यावा म्हणून आराधना केली.
24) "देवा, कधी रे आम्ही त्याला पुन्हा पाहू? अजून किती काळाने पुन्हा तो आम्हाला दिसेल?" असे म्हणत शुद्धोदन, गौतमी आणि यशोधरा दिवस कंठू लागली.
***********************
"प्रथम खंड, भाग पहिला समाप्त"
(Book I, Part I Completed)
***********************
🌷☘🌿🌸🌷🌸🌿☘🌷
***********************
क्रमश: .....
रोज वाचा, "बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"
पुढील भागात: भाग दुसरा - कायमचा संसारत्याग
१. कपिलवस्तूहून राजगृहाकडे प्रयाण
*********************
No comments:
Post a Comment