पोस्ट नं 35

📚 पोस्ट नं 35 📖
*"बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"*
प्रथम खंड- "बोधिसत्त्व हे बुद्ध कसे झाले"
*********************
भाग पहिला- जन्मापासून परिव्रज्येपर्यंत
🌷 19. राजपुत्र आणि त्याचा सेवक (ii) 🌷
(The Prince and the Servant)
***********************

16) हे शब्द ऐकून शोकाकुल झालेला छन्न हात जोडून भावनातिरेकाने कंठ दाटून येऊन उत्तरला,

17) "स्वामी, चिखलाने भरलेल्या नदीच्या पात्रात हत्ती जसा रुतून बसावा तशी तुम्ही तुमच्या आप्तांना ज्या मानसिक वेदना देत आहात ते पाहून माझ्या मनाची स्थिती होत आहे."

18) "तुमच्यासारखा निग्रह पाहून एखाद्याचे अंतःकरण लोखंडासारखे कठीण असले तरी कोणाच्या डोळ्यात अश्रू आल्याशिवाय राहणार नाही? ज्यांचे अंतःकरण प्रेमाने उंचबळले आहे त्यांची तर गोष्टच बोलावयास नको."

19) "कुठे तुमचा तो प्रासादात लोळणाऱ्या शरीराचा नाजूकपणा आणि कुठे कठीण कुशाग्रांनी भरलेली तपस्व्यांच्या अरण्यातील ती भूमी!"

20) "हे राजपुत्रा, तुझा हा निर्णय माहीत असताना हा घोडा घेऊन कपिलवस्तू नगरीला दुःखात लोटण्यास मी आपणहून कसा जाऊ?"

21) "एखादा धर्मनिष्ठ माणूस आपल्या सद्धर्माला सोडून देईल काय? त्याच प्रमाने स्वतःच्या मुलासाठी सतत झटणाऱ्या आपल्या वयोवृद्ध पित्याला सोडून तू जाणार काय?"

22) "आणि तुझी आई जिने तुला लहानाचा मोठे करण्यात खस्ता खाल्ल्या, तिला एखादा कृतघ्न माणूस आपल्या उपकारकर्त्याला विसरतो तसा तू सोडून जाणार काय?"

23) "जी सदगुणांची खाण आहे, जिच्यामुळे कुटुंबाची किर्ती वाढली आहे, जी पतीस समर्पित असून जिने नुकताच एका बालकाला जन्म दिला आहे अशा तुझ्या त्या पत्नीचा तू त्याग करणार काय?"

24) "धर्म आणि कीर्तीच्या चाहत्यांना सर्वश्रेष्ठ असणारा तू, एखाद्या निगरगट्ट उधळ्या माणसाने स्वतःचे मौल्यवान धन उधळून टाकावे तसे, ज्याचे कौतुक करावे तेवढे थोडेच अशा यशोधरेच्या त्या लहानग्या बाळाला सोडून जाणार काय?"

25) "आणि तू तुझे आप्त, नातलग व राज्य सोडून जाण्याचा जरी निर्धार केला असलास तरी हे अन्नदात्या तू मला सोडून जाणार नाहीस असा मला विश्वास आहे. कारण तुझे पाय हेच माझे आश्रयस्थान आहे."

26) "अशा प्रकारे माझे अंतःकरण होरपळून निघत असताना तुला असा एकटा अरण्यात मागे टाकून मी परत नगराकडे जाऊच शकत नाही."

27) "तुझ्याशिवाय मी नगरात परतल्यावर महाराज मला काय म्हणतील? आणि कुशल वर्तमान म्हणून मी तुझ्या पत्नीला काय सांगू?"

28) "राजाजवळ माझी बदनामी पुन्हा पुन्हा कर असे तू सांगतोस. पण ते कोण खरे मानील? आणि जीभ टाळ्याला चिकटवून तसे बोलण्याचा मी प्रयत्न केला तरी महाराजांना ते पटणार नाही."

29) "जो नेहमी प्रेमळ आहे आणि जो दुसऱ्यावर दया करण्यास कधीही विसरत नाही अशा माणसाला, आपल्यावर प्रेम करणाऱ्या व्यक्तीस सोडून जाणे मुळीच शोभणारे नाही. म्हणून मागे फिर आणि माझ्यावर दया कर!"

30) दुःखाकुल छन्नाचे ते शब्द ऐकून अगदी हळुवारपणे सिद्धार्थ गौतमाने म्हटले:

🌷☘🌿🌸🌷🌸🌿☘🌷

***********************

क्रमश: .....

रोज वाचा, "बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"

पुढील भागात: १९. राजपुत्र आणि त्याचा सेवक (iii)

*********************