पोस्ट नं 300

 पोस्ट नं 300 
*************************
बुद्ध आणि त्यांचा धम्म~
लेखक: डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर
*************************
सातवा खंड- भ्रमणिकाची अंतिम यात्रा
Book VII- The Wanderer's Last Journey
*************************
भाग तिसरा - महापरिनिर्वाण
Part III- His End
*************************
4. शोकग्रस्त आनंद 
Ananda in Grief
*************************

1. जसजसे वय होत चालले तसतशी बुद्धांना आपली काळजी घेण्यासाठी एखाद्या सहाय्यकाची (personal attendant) जरुरी वाटू लागली.

2. प्रथम त्यांनी *नन्दाची* निवड केली. त्यानंतर त्यांनी *आनन्दाची* निवड केली. *तथागतांच्या अंतिम समयापर्यंत व्यक्तिगत सेवक म्हणून त्याने त्यांची सेवा केली.*

3. आनन्द हा केवळ तथागतांचा सहाय्यक व परिचारक होता असे नाही, तर तो त्यांचा सतत सोबत असणारा व सर्वात प्रिय सहकारी होता.

(Ananda was his constant and dearest companion, not merely an attendant.)

4. जेव्हा भगवान बुद्ध कुशीनारा येथे आले व दोन शालवृक्षांच्यामध्ये त्यांनी वास्तव्य केले, तेव्हा आपला अंतकाळ जवळ येत चालल्याचे पाहून आता आनन्दाला विश्वासात घ्यावे असे त्यांना वाटले.

5. म्हणून त्यांनी आनन्दाला हाक मारली आणि म्हणाले, "आनन्द! ह्या शालवृक्षांमध्ये कुशीनाराच्या ह्या उपवनात *रात्रीच्या तिसऱ्या प्रहरी* तथागतांचे परिनिर्वाण होईल."

("...at the third watch of the night, in the Uppavana of Kushinara. between the twin Sal trees, the utter passing away of the Tathagata will take place.")

6. तथागतांनी असे सांगितल्यावर स्थविर आनन्द म्हणाला, "भगवान! आपण *बहुजनांच्या हितासाठी, बहुजनांच्या सुखासाठी,* जगाच्या अनुकम्पेसाठी तसेच मानवांच्या कल्याणासाठी कल्पान्तापर्यंत राहण्याची कृपा करा."

7. आनन्दाने त्रिवार अशी विनंती केली. "बस्स, बस्स, आनन्द! तथागतांची अधिक विनवणी करू नकोस. अशी विनंती करण्याचा समय निघून गेला."

8. "आनन्द! आता मी वृद्ध झालो आहे. वयस्क झालो आहे. माझा जीवनप्रवास आता संपत आला आहे. माझी आयुर्मर्यादा मी गाठली आहे. *माझी ऐंशी वर्षे आता उलटली.* ज्याप्रमाणे एखादे जुने शकट वापरुन झिजून एखादे दिवशी मोडून पडते तीच अवस्था तथागतांच्या देहाचीही झाली आहे." हे ऐकल्यावर आनन्द तिथून निघून गेला.

9. स्थविर आनन्द दिसला नाही तेव्हा तथागतांनी भिक्खूंना विचारले, "आनंद कुठे आहे?" "स्थविर आनन्द निघून गेले आणि ते अश्रू ढाळत आहेत." भिक्खू म्हणाले.

10. तथागतांनी एका भिक्खूला बोलावले व ते म्हणाले, "जा आणि आनन्दाला सांग की, तुला तथागत बोलावत आहेत."

11. "जशी आपली आज्ञा." भिक्खू बोलला.

12. आनन्द आला आणि तथागतांच्या समीप जाऊन बसला.

13. "आनन्द! आता रडू नकोस! मी तुला मागेच सांगितले नाही का, की *आपल्या आवडत्या व जवळच्या वस्तूंपासून अलग व्हावे लागणे, त्यांचा त्याग करणे, त्यांचा संबंध तोडावा लागणे* हे स्वाभाविकच आहे."

*************************
For English: See the link in comment section

*************************
क्रमश: .....
रोज वाचा, "बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"
पुढील भागात:
*भाग तिसरा- महापरिनिर्वाण*
*४. शोकग्रस्त आनंद (ii)*
*************************