पोस्ट नं 288

 पोस्ट नं 288 
*************************
बुद्ध आणि त्यांचा धम्म~
लेखक: डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर
*************************
सहावा खंड- बुद्ध आणि त्यांचे समकालीन
Book VI- He and His Contemporaries
*************************
भाग चवथा- बुद्धांचे मित्र आणि प्रशंसक चाहते
Part IV- Friends and Admirers
*************************
5. केनियाने केलेले स्वागत 
Keniya's Welcome
*************************

1) आप्पण येथे सेल नावाचा एक ब्राम्हण राहत होता. तो तीन वेदांत पारंगत होता. तसेच व्याख्यासंहित कर्मकांडाचा पंडित, शब्दशास्त्र व व्युत्पतिशास्त्राचा तज्ज्ञ व पाचवी विद्या जो इतिहास त्यात निष्णात होता. तो व्याकरण जाणत असे. कूटतर्कशास्र तसेच महापुरुषाची लक्षणे ओळखणे यांतही तज्ज्ञ होता. त्याच्याकडे तीनशे तरुण ब्राह्मण होते ज्यांना तो वेदमंत्र शिकवत असे.

2) केनिय नावाचा अग्निपूजक ब्राम्हण हा सेलचा अनुयायी होता. आपल्या तीनशे शिष्यांसह सेल त्याच्याकडे गेला त्यावेळी तिथे अग्निपूजक निरनिराळ्या उपक्रमात व्यग्र होते व स्वतः केनिय मेजवानीची खास व्यवस्था करण्यात गुंतला होता.

3) ते पाहताच ब्राम्हण केनियाला म्हणाला, "हे सर्व काय चालले आहे? ही विवाह भोजनाची तयारी आहे की यज्ञाची सिद्धता? मगधनरेश बिंबिसार सपरिवार उद्या भोजनास येणार आहेत की काय?"

4) "सेल! ही विवाहभोजनाची तयारी नाही किंवा राजाच्या मेजवानीचीही नाही. पण मी एक मोठा यज्ञ आयोजिला आहे. कारण श्रमण गौतम आपल्या भिक्षाटन यात्रेत बाराशे पन्नास भिक्खुसह आप्पण येथे आले आहेत."

5) "श्रमण गौतमांच्या बाबतीत अशी किर्ती प्रस्रूत आहे की, ते सम्यक संबुद्ध आहेत."*

6) "त्यांनाच भिक्खुसंघासह मी उद्या भोजनास निमंत्रित केले आहे. ही जी मेजवानीची सिद्धता दिसते आहे, ती त्यांच्यासाठीच आहे."

7) सेल म्हणाला, "केनिय, तू त्यांना सम्यक संबुद्ध असे संबोधिलेस काय?"

"होय."

"केनिय, तू खरोखरच असे म्हणालास?"

"होय, मी तसे म्हणालो."

**************************

*6. राजा प्रसेनजितने केलेली बुद्धांची स्तुती*
Pasendi In Praise of the Master
------------------------------

1) एकदा तथागत बुद्ध श्रावस्तीत अनाथपिंडकाच्या जेतवनारामात राहत होते.

2) त्यावेळी कोशल नरेश प्रसेनजित एका युद्धात विजय मिळवून आपला हेतू साध्य करुन परतला होता. उद्यानाजवळ पोहोचल्यानंतर तो तिथे वळला. जिथपर्यत रथ जाऊ शकत होता तिथपर्यत रथातून जाऊन नंतर पुढे तो पायी चालत उद्यानात गेला.

3) त्यावेळी काही भिक्खू खुल्या हवेत शतपावली करीत होते. कोशल-नरेश प्रसेनजित त्या भिक्खूंकडे गेला आणि म्हणाला, "भंते, ह्या समयी अर्हत सम्यक संबुद्ध तथागत बुद्ध कोणत्या स्थळी आहेत? मी त्यांचे दर्शन घेऊ इच्छितो."

4) "महाराज, त्यांचा निवास पलीकडे आहे. दरवाजा बंद आहे. आपण न घाबरता शांतपणे तिकडे जा. व्हरांड्यात प्रवेश करा. खाकरल्यासारखे करा व दरवाजाची कडी वाजवा. तथागत दरवाजा उघडतील."

5) त्यांनी सांगितल्याप्रमाणे राजा प्रसेनजित त्या निवासात गेला. खाकरला व त्याने दरवाजाची कडी वाजवली. तथागतांनी दार उघडले.

6) मग प्रसेनजितने निवासात प्रवेश केला आणि तथागतांना त्याने शिरसाष्टांग वंदन केले. त्यांच्या पदकमलाचे चुंबन घेतले व हाताने स्पर्श केला आणि आपल्या आगमनाची सूचना दिली, "तथागत, मी कोसल-नरेश प्रसेनजित आलो आहे."

7) तथागत बुद्धांनी विचारले, "पण महाराज, माझ्यात असे काय वैशिष्ट्य आहे की, आपण इतके आदर-सन्मान व आपुलकीने वागत असता?"

*************************
 सहावा खंड समाप्त 
*************************
For English: See the link in comment section

*************************
क्रमश: .....
रोज वाचा, "बुद्ध आणि त्यांचा धम्म"
पुढील भागात:
सातवा खंड-
*भ्रमणिकाची अंतिम यात्रा*
भाग पहिला-
*निकटवर्तीयांच्या भेटी*
*************************